Możliwość pomagania małżonkowi w prowadzeniu działalności gospodarczej wynika z samej istoty małżeństwa – tak zadecydował sąd.
Istnieje pojecie osoby współpracującej przy prowadzeniu działalności. Nie jest ona przedsiębiorcą, ani pracownikiem. W dodatku musi być spokrewniona: małżonek, dziecko, rodzic. Osoba taka, gdy współpracuje przy wykonywaniu firmowych obowiązków, to podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu w ZUS. Okazuje się, że nie każda pomoc udzielona przedsiębiorcy w jego firmie jest od razu współpracą.
Sąd Najwyższy orzekł, że małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej pomocy i dlatego nie można od razu ich uznawać za osoby współpracujące, gdy tylko pomogą w prowadzeniu działalności. Według sądu, aby małżonek uzyskał taki status, to jego pomoc musi być istotna i stała. Nie są to wprawdzie ścisłe i jednoznaczne określenia, lecz dają już silną podstawę do dyskusji z ZUS-em, gdy ten ma swoją opinię na ten temat.
